Down met Mathijs

Als ik mijn krantje ’s ochtends opensla, hoef ik niet te lezen wie de gebleekte anus van Georgina Verbaan als laatste heeft opgerekt. Daarom ben ik gelukkig ook niet geabonneerd op de krant van zelfbenoemd ‘Wakker Nederland.’ Omdat ik spontaan spetterpoep krijg van televisieprogramma’s waar ‘kwalbertiaanse’ roddels de revue passeren, mijd ik programma’s als RTL Boulevard en Shownieuws. Allemaal niet erg, want ik hoef mij van niemand te abonneren op de Telegraaf en ik kan mijn televisie zo instellen dat ik geen SBS6 ontvang. Een televisieprogramma dat ik wel trouw volg is De Wereld Draait Door. Een fijn programma waarbij ik bijzonder graag van mijn avondmaaltijd geniet. Daar zit een aardig tempo in, hetgeen een positieve invloed heeft op mijn stoelgang, maar niet te, zoals RTL Boulevard dat heeft. Bovendien wordt het programma niet onderbroken door commercials, zodat je bijna een uurlang niet hoeft te zappen. Een schaars goed op de Nederlandse televisie.

Althans, dat zou je zeggen. Wat schetst namelijk mijn verbazing? Vanaf maart wordt er een soap uitgezonden in DWDD. Zoals de musical een slap aftreksel is van opera, zo is de soap een substitutie van een toneelstuk voor geestelijk gehandicapt en vrouwelijk Nederland. Ik moet toegeven dat ik in mijn kinderlijke naïviteit een fan was van Goede Tijden Slechte Tijden, maar toen men na iedere zwakzinnige dialoog een bus Pringles en een blikje Fernandes openmaakte, heb ik mijn GTST– fanschap gecremeerd en uitgestrooid over het graf van Helen Helmink.  Nu is de nieuwe soap die wordt uitgezonden door Mathijs niet zomaar een soap. Nee! Het wordt een soap waarin de hoofdrollen vertolkt worden door mensen met het Syndroom van Down. ‘Mongols,’ zoals dat tegenwoordig in de Brabantse volksmond heet. Ik ben geen groupie van de Jostiband en ik kijk liever naar een marathonuitzending van Tell Sell dan naar Knoop in je zakdoek, maar ik heb totaal niets tegen geestelijk gehandicapten. Ik denk zelfs dat mijn moeder in de gehandicaptenzorg is gaan werken, omdat de opvoeding van mijn broertje en mij haar daartoe heeft geïnspireerd.

Ik kreeg echter een heel onpasselijk gevoel in mijn maag toen ik de trailer zag van Downestie, zoals de soap heet. Televisie van de onderste bodem! Het is alsof je ontzettend zin hebt in een koekje bij de koffie en je wordt dan getrakteerd op een fucking Pennywafel! Je moet diep zinken om tot zulke abominabele ideeën te komen. Het zou me niets verbazen als ze dit zieke hersenspinsel hebben gevonden in de door een klysma uitgescheten lichamelijke ranzigheid van Patty Brard. Dit kan echt niet! Ik hoef toch geen halfnaakte debielen elkaar vanuit bed aardbeien die kwijlende gezichtjes in te zien duwen? Zeker niet met een bordje nasi op mijn schoot! Eén geestelijk gehandicapte aan tafel in de vorm van tafelheer Marc Marie Huijbregts lijkt me meer dan genoeg.

Maar de vraag voor de all-inclusive vakantie naar Lesbos is: hoe komt zo fervent en kundig autocue-lezer ertoe uiting te geven aan zulke debiele hersenspinsels? Ik kan niets anders bedenken dan dat daar een Freudiaans seksuele frustratie aan ten grondslag ligt. De bankrekening van Mathijs staat namelijk niet meer in verhouding tot het uitgerangeerd vrouwelijk kadaver waarmee hij de nachten doorbrengt. Mathijs wil enkel nog snoepen van de jonge vruchten uit de appelboomgaard der BN’ers. Mathijs van Nieuwkerk moet jaloers zijn op Johnny de Mol. Zijn programma Down met Johnny heeft  hem namelijk bepaald geen ‘windeierstokken’gelegd. Goed voorbeeld, doet goed volgen, moet Mathijs hebben gedacht. Het is een schande dat bekende Nederlanders over de rug van geestelijk gehandicapt Nederland jonge vrouwen het hof proberen te maken. Ga je schamen Mathijs van Nieuwvlerk!