“Me gustaría una cita para cortarme el pelo por favor,” zei ik nog een keer hardop voordat ik mijn auto uitstapte. Dit was het zinnetje dat ik had geoefend met mijn Spaanse lerares. In plaats van het mee schreeuwen van liedjes van Bløf had ik dit zinnetje hardop geoefend tijdens het ritje naar het dorp. De bos haar op mijn bolletje deed me terugdenken aan mijn Tilburgse studententijd waar het normaal was om je haar tot achter in je nek te laten groeien. Het was echt tijd om naar de kapper te gaan. Ik liet Guus uit de geparkeerde auto springen en liep vrolijk in het zonnetje naar de kapsalon in het dorp.
“Hola Bon dia,” groette ik de man achter de balie van het aandoenlijk kleine kapperszaakje. Daar ging ik dan in mijn beste Louis van Gaal Spaans:
“Me gustaría una cita para contarme el pelo por favor.”
Wat denk je? Ik geraakte in opperbeste stemming. De beste man antwoordde in het Spaans terug. Of in het Valenciaans. Ik verstond er weinig van, maar ik ving een woord op dat ik wel kende. ‘Ahora.’ Potverdikkeme! Ik kon nu geknipt worden.
“¿Come se llama tu perro?”vroeg de kapper toen ik plaats nam in de kappersstoel.
“Mi perro llama Guus,” antwoordde ik trots. Guus kon het allemaal weinig schelen en ging lekker liggen onder de kappersstoel.
De kapper pakte vervolgens een plantenspuit en begon mijn haar te kammen. ‘Nou amigo,’ dacht ik, er zit zoveel gel in mijn haar om het enigszins te fatsoeneren, dat moet toch echt gewassen worden.
“Lavar?” vroeg ik tevergeefs.
De kapper vervolgde stoïcijns zijn ritueel met de kam en zijn plantenspuit. Dit beloofde weinig goeds. Toen de kapper vervolgens naar zijn tondeuse greep moest ik wel in actie komen.
“No no rustig amigo,” zei ik terwijl ik me angstig naar hem omdraaide en enigszins wanhopig met mijn vingers een knipbeweging maakte.
Met het zweet in de bilnaad sloeg ik de kapper vervolgens gade. Nog even had ik de hoop dat het een ‘wilde kapper’ betrof, maar het is meer aannemelijk dat dit een bijklussende schaapscheerder was. Man, man, man….of beter ‘hombre, hombre, hombre.’ Deze kapper was zeker geen blijvertje. Ondanks zijn vriendelijke tarief van elf euro voor een knipbeurt. Ik woon nu vier maanden in Spanje en heb nog nergens heimwee naar gehad. Tot dit kappersbezoek. Ik mis mijn kapper aan de Vijzelgracht.