Na de terroristische aanslagen op de Twin Towers verklaarden de VS de wereld de ‘War on terror.’ Ter vergelding werd Afghanistan gebombardeerd en bezet. Het was nog niet heel lang geleden dat niemand minder dan Rambo himself Afghaanse rebellen had getraind om tegen de toenmalige ‘As van het Kwaad’, de Russen, te vechten. De Russen vonden in de jaren ’80 in Afghanistan hun eigen Vietnam. Met de beschamende staart tussen de benen keerden de Russen onverrichter zake huiswaarts. Diezelfde door Sylvester Stallone opgeleide rebellen, de moedjahedien, vormen nu de ruggengraat van de Taliban. Ongeletterde fundamentalisten met kalisnikov’s en een diepgewortelde aversie jegens het scheermes, die eigen baas willen zijn in hun met papavervelden bestrooide woestijn. Er zou ook nog een gemene man met een baard in een van de luxere grotten van Torraborra vertoeven, maar tot op heden is hij niet gevonden. In de teringbende die Afghanistan heet woedt nu al bijna tien jaar een uitzichtloze oorlog. Ook ons kleine kikkerlandje heeft daar een bescheiden bijdrage aan geleverd. Of dat zinnig is geweest, is maar zeer de vraag. Het ziet er namelijk naar uit dat het negatieve reisadvies voor Uruzgan nog wel even van kracht blijft.
Dachten we eindelijk verlost te zijn van directe inmenging aan deze onzinnigheid, zijn we toch weer in de Amerikaanse fuik gelopen! Nederland stuurt politietrainers en een bescheiden aantal militairen om in 16 weken ongeletterd woestijnvolk op te leiden tot politieagent onder het mom van ‘so you think you can shoot?’ Het is hetzelfde als een aap een pot vingerverf geven en hetgeen hij op het doek smijt kunst noemen. In een land waar het woord rechtstaat niet op het scrabblebord voorkomt, gaan wij mensen opleiden tot de sterke arm der wet. Waarom in godsnaam? Met papaver bepakte geiten en ezels kunnen volgens mij geen snelheidsovertredingen begaan. Huiselijk geweld is bij wet geregeld en zolang het land leeft van heroïneproductie lijkt me het ook niet waarschijnlijk dat de politie zich met de bestrijding daarvan bezig gaat houden. De politie in een land waar oorlog heerst kan niet enkel civiel optreden. Dat zou zelfs zelfmoord betekenen voor de politieagent. Een talibanstrijder ga je nu eenmaal niet te lijf met pepperspray en het beboeten van een zelfmoordterrorist lijkt me vrij zinloos.
‘Wij gaan naar Kunduz toe, wij gaan naar Kunduz toe, wij gaan naar Kunduz toe,” zal het dan ook niet klinken in het Nederlandse vliegtuig naar Afghanistan. Toch vreemd dat politici onderzoeken, zoals die van Henk Sollie van de Universiteit Twemte, zo makkelijk naast zich neerleggen. Polititraining in crisisgebieden leveren namelijk verdomd weinig op. Ook verdieping in het verleden lijkt voor politici te moeilijk. Democratie leg je een natie namelijk niet middels een oorlog op. Bovendien moet je dat in landen als Afghanistan of Irak ook niet willen, omdat dan binnen de korste keren de fundamentalisten de macht grijpen. Dit werd door de Engelsen al in het begin van de 20ste eeuw bedacht voor landen als Irak en Afghanistan. Denkt de regering nu echt dat we in zestien weken Afghaanse veldwachters kunnen opleiden die een positieve bijdrage leveren aan de stabiliteit van het land? Ik denk dat het openen van een karaokebar aan de boulevard van Kabul lusiterend naar de naam ‘So you think you can drink,’ een meer winstgevende operatie is. Dit is van grapefruit proberen sinasappelsap te maken! Dat is bij voorbaat gedoemd te mislukken.