Wat ruik je lekker! Neuken?

Afgelopen week had ik een reünie van de basisschool. Dat zou betekenen dat ik Fleur weer zou zien. Ik voel me nooit op mijn gemak als ik in dezelfde ruimte sta als deze Leerdamse schone. Ik sla zelfs dicht. Ik voel me in haar buurt net zoals die keer toen ik na het bijwonen van een uitzending van ‘De Wereld Draait Door’ aan de bar stond. “Hej, jij hebt vast wel een sigaretje voor me.” Toen ik me omdraaide bleek het Katja Schuurman te zijn. Ze keek net zoals in de playboy die bij ons op het toilet ligt! Dat laatste kon ook te maken hebben met het feit dat ik niet helemaal nuchter meer was, maar ik wist in ieder geval niet veel meer uit te kramen dan: “Nou…..nou, nou.” Bij Fleur heb ik dat ook, maar dan niet alleen omdat zij een incarnatie van Aphrodite herself is. Een genante situatie is er meer debet aan dat het schaamrood me op de kaken staat als ik in haar buurt ben.

Het moet inmiddels een kleine tien jaar geleden zijn. De vierwekelijkse disco in een dorpje dat Schoonrewoerd heet. Ik en mijn vrienden stonden lekker uit ons dak te gaan op Scoop met ‘Drop it’ in deze tot disco omgebouwde gymzaal toen Fleur bij ons kwam staan. Ik ben tegenwoordig niet snel verliefd, maar toen was een enkele blik al genoeg om mijn hormonen op tilt te doen laten slaan. “Wat ruik je lekker,”zei ze. Ik moest blozen. “Wil je soms neuken?” De slok ‘kleine feigling’ kwam bijna via mijn neus naar buiten. Toen ik mijn slijmvliezen weer onder controle had bekroop mij een gevoel van ultieme blijdschap. “Ja dat is goed, maar ik zal eerst wat te drinken halen”, antwoordde ik zoals alleen een oversekste puber dat kan. En dat zonder te stotteren! Aangekomen bij de bar vroeg ik één van mijn vrienden om raad. Zijn bijnaam was immers niet voor niets Dokter Popper.

Zoals Dokter Popper mij adviseerde, gaf ik Fleur een glas rode wijn. “Dankjewel, maar gaan we nu eindelijk een peuk roken?” “Ja, dat kan toch daarna,” was mijn antwoord. “Waarna?” “Ja, wat je me vroeg, je weet wel, het begint met de ‘n’ en het eindigt op ‘euken.’ “Nee eikel, het begint met de ‘p’ en het eindigt op ‘euken.’ Ik vroeg of je soms peuken had, ziek pervers mannetje.” Dankzij Dokter Popper kwam ik er voor het eerst achter wat voor vervelende vlekken rode wijn op kleding kan achterlaten. Een puberale dosis testosteron had mijn trommelvlies vergiftigd en derhalve mijn nieuwe overhemd rijp gemaakt voor een enkeltje Roemenië. Kutzooi! Daar kon zelfs dat klotebeertje van de Robijnreclame niets meer aan veranderen en ‘Vanish oxy action’ bestond toen gelukkig nog niet.

Ik stond op de reünie met een nietszeggend figuur te praten die ik zelfs tijdens mijn basisschoolperiode niet bij naam kende. Hij nipte aan zijn kopje thee. Wat een lul! Hij was dominee geworden in één of ander gereformeerd dorp op de Veluwe. Een anekdote over mijn leven bespaarde ik hem maar. Fleur stond enkele meters van mij vandaan, maar ik durfde haar niet aan te spreken. Vier bier later had ik eindelijk de moed verzameld om op haar af te stappen. Mijn eloquente vermogen nam echter net zo snel af als het aantal kroegen waar niet gerookt mag worden, dus ik moest snel iets zeggen.

“Nou…nou…Fleur, jij hier…zeg heb jij soms peuken,” floepte ik eruit. Ik moet tijdens de pijnlijke stilte die viel net zo dom gekeken hebben als de willekeurige Wildersstemmer in een stemhokje. “Haha, heb je dat overhemd van je nog ooit schoon gekregen?” Dat scheelde, ze kon er nu gelukkig ook om lachen. We hebben zelfs nog enkele sigaretten gerookt. Fleur was overigens net zo burgerlijk geworden als de rest. Het merendeel was vervloekt met een lelijke partner, vervelende kinderen en stinkende huisdieren. Het enige verschil met de andere dames was dat Fleur een echte milf was geworden!